Maciej Panek Majątek – Był ochroniarzem, handlował na Allegro, zbankrutował na giełdzie. Teraz jego samochody są na każdej ulicy. Biografię tego biznesmena można podarować wielu osobom. Żaden z nich nie narzekałby na monotonne życie, ale kilku zdecydowanie by się załamało. Teraz Maciej Panek kontroluje największą wypożyczalnię samochodów w Polsce. Uruchomił go jako bankrut.
Panek szczerze twierdzi, że spotkały go w życiu wielkie trudności, a koleje losu rzuciły go z góry na dół. I znowu na szczyt, ale bardzo wyboistą trasą. Komfort, z jakim biznesmen opowiada o swoich kłopotach i krętej trasie, jest zdumiewający. Niektórzy biznesmeni unikają przyznania się do porażki jak ognia. Mieliśmy przejściowe kłopoty, sytuacja firmy się pogorszyła, biznes przestał być rentowny – zapewniają. Panek szczerze przyznaje, że stracił wszystko, zbankrutował, aw desperacji sprzedał nawet rzeczy ze swojego domu. Byłem indoktrynowany poprzednimi porażkami, a im więcej porażek, tym bardziej jestem odporny na kolejne – mówi Maciej Panek w rozmowie z money.pl.
Kiedy Maciej Panek opowiada historię swojego życia, pokazuje, że nie ma takiej sytuacji, z której nie można się wydostać. Urodził się w 1970 roku. Ukończył szkołę zawodową i został elektrykiem w kopalni. Zrezygnował. Jego rodzice zwracali uwagę na służby mundurowe, dlatego młody Maciej uczęszczał do szkoły wojskowej. Tam też nie zabawił długo. Chciał wyjechać do Stanów, ale nie miał pieniędzy. Poszedł więc do liceum i zdał maturę.
“Myślę, że 60 proc. u mnie to część naukowego umysłu, w 40 proc. jestem humanistą – mówi nam, gdy pytamy, jak by się określił. Szczerze stwierdza, że armia z jednej strony była pełna patologii , ale z drugiej strony nauczyło go to sztywnego sposobu myślenia. To z kolei było dla niego korzystne zarówno w szkole średniej, jak i na przedmiotach, które studiował. Studia rozpoczął po tym, jak nie dostał się w szeregi policji i został strażnikiem miejskim.
Miał prosty sposób myślenia.Nie zdałem tego „policyjnego” egzaminu nie dlatego, że nie chciałem. Szukali ludzi, którzy myślą prosto. Psycholog poprosił mnie o naszkicowanie drzewa, a ja zadawałam mu mnóstwo pytań: czy ma być liściaste czy iglaste, czy ma dużo gałęzi, czy ma być latem czy zimą. Później, kiedy mi się nie udało, zapytałem psychologa „dlaczego?”. A on powiedział, koleś, miałeś naszkicować drzewo. Nawet gdybyś narysował linię i zadeklarował, że to drzewo, zdałbyś egzamin – wspomina Maciej Panek.
Założona w Lubinie w 2000 roku jako lokalna wypożyczalnia samochodów, Panek od czterech lat oferuje także carsharing i jest obecnie liderem rynku w tym sektorze w Polsce. Panka dysponuje flotą prawie 3000 samochodów we wszystkich polskich miastach powyżej 20 000 mieszkańców, a także w Wilnie, Kownie i Kłajpedzie na Litwie oraz w Pradze w Czechach. Maciej Panek, prezes i założyciel firmy, opowiedział nam o mało znanych wewnętrznych mechanizmach funkcjonowania branży.
Nareszcie mogę wreszcie dowiedzieć się, czego pragnę. Zrobiłem je w dwa lata – wyjaśnia Maciej Panek. Myślał nawet o zostaniu maklerem giełdowym, ale przerażały go pozornie trudne egzaminy. Zamiast tego zaczął inwestować pieniądze na giełdzie. Ale nie akcje, ale kontrakty terminowe. Radził sobie fantastycznie iw pewnym momencie odkrył, że potrafi zarządzać cudzymi pieniędzmi. Umowa była prosta – dzielił się dochodami ze swoimi klientami pół na pół. Straty też. Oglądał cytaty przez kilka godzin dziennie.
Jak rynek carsharingu w Polsce wypada na tle Europy? Czy możemy w ogóle mówić o sukcesie mobilności współdzielonej w kraju, patrząc np. na modele zagraniczne? Całkowicie tak. Nieco ponad 5 lat temu Polska była absolutną pustynią w temacie wspólnych samochodów, które jednak szybko się zapełniły. W pewnym momencie mieliśmy w naszym kraju aż 10 aktywnych firm carsharingowych.
Dziś rynek się ustabilizował. Liderzy umocnili swoje pozycje, a niektórzy usługodawcy nie przetrwali próby czasu. Z drugiej strony ogólna liczba wspólnych samochodów rośnie sekwencyjnie i teraz jesteśmy, po Niemczech, Holandii, Francji i Włoszech, piątym co do wielkości krajem w Unii Europejskiej pod względem liczby wspólnych samochodów, co powinno uznany za sukces.
Strefy czystego transportu mają na celu ograniczenie ruchu najstarszych samochodów w mieście. Czy carsharing stanie się dla wielu wybawieniem, dzięki któremu będą mogli pozbyć się własnych, niespełniających wymagań samochodów, czy realną oszczędnością? Wysiłki takie jak czyste strefy tranzytowe, choć wiele osób uważa je za kontrowersyjne, są ważne i jestem pewien, że podobnych programów będzie coraz więcej. Dużym problemem naszego kraju jest to, że jesteśmy złomowiskiem Europy, gdzie średni wiek samochodu osobowego na polskich drogach to 14 lat.
Nie spełniają żadnych przepisów dotyczących emisji spalin, w dodatku większość z nich to samochody powypadkowe, które są po prostu niebezpieczne. Oczywiście zdaję sobie sprawę, że nie jest to kwestia wyboru, ale możliwości finansowych Polaków, którzy chcieliby zmienić swoje samochody na nowsze modele, ale ze względu na wysokie ceny zakupu i utrzymania nie stać ich na nowe samochody. Tu z pomocą przychodzi carsharing, którego flota składa się wyłącznie z pojazdów spełniających wysokie wymogi emisyjne obowiązujące w Unii Europejskiej. Jeszcze kilka lat temu posiadanie własnego samochodu było dominującym trendem, ale co roku obserwujemy duży ruch od posiadania do używania.
Naszym celem jest edukacja proekologiczna, ponieważ jest to jedyny sposób na zminimalizowanie liczby samochodów na ulicach. Jako Panek CarSharing jesteśmy zdecydowanymi orędownikami trendu używania pojazdów zamiast ich posiadania. Samochody współdzielone są odpowiedzią na potrzebę przemieszczania się sensu stricto, bez martwienia się o koszty amortyzacji pojazdu, jego obsługi, utraty wartości, ubezpieczenia, a nawet parkowania w strefach płatnych i wielu innych kosztów, które na starcie zaniedbujemy. codziennie.
